28 januari, 0°C, Circuit Zandvoort. Voor het eerst in de geschiedenis trad het Spork Racing Team zo vroeg op het jaar aan voor haar eerste wedstrijd van het seizoen. Een wedstrijd in de lage landen, onder een heerlijk winterzonnetje, verreden over 330 minuten vormde het strijdtoneel. Wat beter als meteen een mooie winter endurance wedstrijd om het autosportseizoen aan te vatten. De witblauwe BMW 1.20d die in september in het Duitse Hockenheim door mechanische pech niet zijn volledige potentieel had kunnen tonen, was voorzien van een verse krachtbron en klaar om sterk voor de dag te komen in Zandvoort!
Ken Peeters “Tijdens de kwalificaties werd al snel duidelijk dat onze snelle diesel in topvorm verkeerde want we claimden een sterke 24e plaats op de grid. Met een deelnemersveld van 42 wagens was de DNRT-organisatie er wederom in geslaagd een breed scala aan wagens aan te trekken. Ik nam om 10.30u de start en in alle eerlijkheid…ik ben ooit al beter weggekomen. Het was moeilijk temperatuur in de banden te krijgen en het koude rubber kreeg het vermogen niet op het asfalt weggezet waardoor ik initieel enkele deelnemers aan me voorbij moest laten gaan. Een endurance race wordt echter niet bij de start gewonnen maar wel op regelmaat en een goede strategie. Na enkele rondjes draaiden de wagen en ikzelf als een Zwitsers uurwerk, steeds dezelfde rondetijden zonder ook maar ergens te pushen tot het tijd was om het stuur door te geven aan men co Jimmy.”
Jimmy Adriaenssens “Wat kriebelde het om weer in Zandvoort aan de slag te gaan. Hoewel we niet vaak geconfronteerd worden met zulke koude temperaturen is het toch iets waar je altijd je voordeel mee kan doen. Koude lucht betekent veel zuurstof en veel zuurstof betekent veel vitamientjes onder je rechtse voet. Je hoeft maar twee ronden te rijden om te voelen of alles die dag in de plooi gaat vallen of niet. Vandaag was zo’n dag. De auto toonde potentieel, Ken toonde potentieel, ons pakket zag er goed uit ten opzichte van de concurrentie en wat voelt er nu beter om je eerste stint aan te vatten als zoiets? Zonder te willen pochen denk ik dat het me amper 5 rondjes heeft geduurd om men endurance ritme voor die dag te vinden, heerlijk!”
Al snel werd het middag en was het tijd voor de verplichte pauze van een uur. Ken Peeters voltooide de derde en laatste stint in het eerste deel van de race, waarna de race werd onderbroken en terug zou worden aangevat om 13.00u. Dat het DNRT kampioenschap creatief kan omspringen met haar wedstrijd formats is al eerder gebleken. Het zijn die net die dingen die het tot zo’n aangename organisator maken!
“De herstart mocht ik voor mijn rekening nemen, de herstart was dit keer ietwat origineel, namelijk onder een code 60 situatie. Wat wil zeggen dat alle wagens die op de grid over de middag in parc fermé stonden op gang getrokken werden onder een geneutraliseerde situatie totdat de lichten op groen gingen. Zoals wel vaker bij een code 60 herstart, kan je véél winnen of verliezen. Op het moment dat de lichten op groen gaan moet alles goed zitten, juiste versnelling, juiste toerental, juiste focus, bij voorkeur zit je net op een recht stuk en wees maar zeker: de puzzel viel in elkaar! Vlak na de Vodafone bocht sprong het op groen en lanceerden we ons voor alweer 4 uren racen!” aldus Jimmy Adriaenssens.
De witblauw getooide #43 nam de leiding in de klasse en trachtte een gat te slaan ten opzichte van de Seat van Team Molenaar. Een tegenspeler die ook erg sterk scoort qua strategie en regelmaat.
Ken Peeters “De hele namiddag was het een spelletje haasje-over met de Seat. Doordat die Seat iets minder vermogen aan de dag legt, bijgevolg ook lager in verbruik rijdt en minder tijd verliest onder het tanken was het voor ons key om vooral op circuit ons verweer sterk te maken. We zagen dat we steeds 1 tot 2 seconden goedmaakten per ronde, maar wel tijd moesten teruggeven door extra te tanken, wat maakte dat een overwinning haalbaar was, maar zeker niet vanzelf kwam.”
“We brachten last-minute nog wat wijzigingen aan in onze pitstop-strategie en het was pas in het laatste uur dat we de overwinning echt begonnen te ruiken. We konden onze laatste pitstop exact in een neutralisatie uitvoeren terwijl dit voor onze directe concurrent geen optie was. Op ongeveer een half uur voor het einde was het zover, de Seat dook de pits in voor een rijderswissel en bij het buitenrijden zag ie ons aan de andere kant van de pitmuur de leiding nemen. Het had wat weg van een scène uit de Netflix-serie Drive to Survive eigenlijk! Vanaf dan was het controleren, we doken het laatste half uur in met een kleine voorsprong en de enige opdracht die me restte was de overwinning thuis te brengen.” Jimmy Adriaenssens.
De witblauwe diesel controleerde de situatie en om stipt 17.00u pakte het Spork Racing Team haar allereerste overwinning in het DNRT kampioenschap! Wat overigens nog sterker was, was dat de nummer 43 ook alle wagens uit de hogere Supersport klasse achter zich liet en algemeen 12e finishte van de 42 deelnemers! Een succes van formaat en vooral een overwinning die smaakt naar meer!