De twee laatste manches van het BTCS-kampioenschap werden verreden tijdens het FIA GT3-weekend te Zolder. Het beloofde een spannende finale te worden op alle niveaus. Het Spork Racing Team dat opnieuw aan de start verscheen met twee witrode Seat Leon Supercopas was weerom goed voorbereid en was vastberaden als snelste Seat te kunnen worden opgetekend. Het Antwerpse team werd ditmaal vertegenwoordigd door Jimmy Adriaenssens (n° 45) en vader – zoon David William en Rex Nye (n° 51). Rex die voordien nog geen enkele ervaring had in een Seat Leon Supercopa stond officieel voor een prangende uitdaging.
“In Groot-Brittanië heb ik enkele weken geleden de 24h of Silverstone afgewerkt met een Honda Civic en daarnaast vervolledig ik het gehele Fiesta-kampioenschap. Stil heb ik helemaal niet gezeten afgelopen weken dus de snelheid zit er zeker in. Het zal wel even wennen worden om met zulke snellere bolide op een toch wel nauw circuit als Zolder een prestatie neer te zetten. Ik ga de race voorzichtig aanpakken en trachten aan te sluiten bij 1 van de andere Seats. Ik ambieer zeker een podiumplaats maar ik blijf realistisch en ga de uitslag afwachten.” aldus Rex Nye.
Jimmy Adriaenssens daarentegen stond voor een iets spannendere seizoensafsluiter. Daar hij helemaal voorin geklasseerd stond in de Challenge met slechts weinig verschil ten opzichte van de andere deelnemers beloofde het erom te spannen. “Afgelopen weken waren erg druk voor mij. Ik had zeer weinig tijd om mij goed voor te bereiden en wist dat ik in Zolder alles op alles moest zetten. Tijdens de eerste kwalificatie wist ik geen prachtige tijd te realiseren doordat de wagen niet optimaal aanvoelde. Ik kon geen vertrouwen opbouwen en heb waarschijnlijk daarom enkele belangrijke seconden verloren. Na afloop van de eerste kwalificatie overlegde ik met de mechaniciens hoe de wagen aanvoelde en met die info gingen we aan het werk. De afstellingen werden aangepast en met volle moed verschenen we op de piste voor de tweede kwalificatie. Al vlug merkte ik dat de wagen veel stabieler lag en dat ik ca. 5 % later kon remmen als tevoren. Dit alles resulteerde in een derde startpositie op enkele tienden van mijn voorganger. Het team en ik waren zeer tevreden en konden met een gerust geweten naar de race zelf toeleven.”
De eerste race kwam Jimmy goed uit de startblokken en kon als tweede Seat de eerste bocht aansnijden. Hij kon deze positie goed aanhouden maar moest steeds over de limiet gaan om de andere Seats achter zich te houden. “Moest iemand de race vanuit de lucht gevolgd hebben zou hij een mooi “accordeon”-effect kunnen aanschouwen. Daar ik met een standaard Supercopa rijd mis ik een kleine 50 pk op de andere Spaanse krachtbronnen. Ik moest dus steeds weer winst zien te maken in de remzones en bochten. Telkens weer kon ik een tiental meters winnen op mijn belagers in de remzone, gevolgd door nog eens 10m dankzij een hogere bochtensnelheid maar op de rechte lijn kwamen de andere Seats opnieuw aansluiten. Ik had werkelijk geen grammetje reserve en bij het dubbelen van de tragere deelnemers moest ik dan ook serieus op mijn hoede zijn om geen fouten te maken. Dit lukte aardig maar eens komt het moment dat de ander voordeel haalt uit een situatie en ja… Dan was het natuurlijk te laat!” Tijdens de verplichte pilotenwissel schonk het Spork Racing Team Jimmy een winst van maar liefst 10 seconden op de andere wagens. “De pilotenwissel is absoluut hetgene waar mijn team zwaar in uitblinkt. Elke keer weer kan ik hier dankzij hen enkele seconden uitlopen op mijn belagers.” In de tweede helft van de race sloeg het noodlot toe, wegens een ongelukkig voorval kreeg de n°45 een Drive-through aangesmeerd. Jimmy kwam de eerstvolgende ronde doodeerlijk pitten maar werd zwaar gehinderd door 2 stukgelopen bolides uit de S1 klasse. “Ik stond dus met andere woorden in de file in de pitstraat. Trachtend de stukgelopen witblauwe Kia in te halen blokte deze mij af waardoor ik TWINTIG seconden verloor. Ik kon mijn race natuurlijk wel vergeten en heb uiteindelijk genoegen moeten nemen met een vijfde plaats wat mijn kansen op de titel sterk deed vervagen. Daar komt nog bij dat ik achteraf de respectievelijke piloot uit de witblauwe bolide ook nooit heb zien opdagen voor enige verontschuldiging, wetende dat hij in de paddock slechts op 20m van ons team gestationeerd was. Ik kan alleen maar zeggen dat ik het triest vind dat anderen zich soms zo veel beter voelen!” aldus een zwaar verontwaardigde J. Adriaenssens.
17.00u: De startopstelling voor de laatste manche der Belgian Touring Car Series kwam stilletjes aan op gang. De piloten, allen gehypnotiseerd en gebrand op maar 1 doel: winnen en het kampioenschap in schoonheid afsluiten, waren klaar voor de seizoensafsluiter. Ditmaal kwam Jimmy A. moeizaam weg doordat hij sterk werd gehinderd door enkele voorliggers. Al vlug wist de concurrentie hier handig gebruik van te maken en besefte de n°45 dat het erom ging spannen. De hele race was een spektakel op het scherp van de snee en er werd geen duimbreed afgegeven op elkaar. Jimmy, die opnieuw het laatste uit de Supercopa moest persen vormde een stevig front tot hij in de laatste rond op een erg vuile manier werd aangetikt. “Daar ik de hele race voor elke meter winst reed en de wagen geen enkele seconde rust gunde zat ik de drie laatste ronden zonder remmen. Doordat ik steeds later rem als mijn tegenstanders bijten mijn remblokken aanzienlijk harder in de schijven als anders. Na 55 min race zat ik vooraan helaas “ijzer op ijzer” waardoor ik mijn remdruk helemaal naar achter diende te plaatsen. Ik moest een drietal ronden afwerken door als het ware met een handrem te remmen. Begrijpelijk dat je dan enkele seconden moet laten liggen. Die enkele seconden waren genoeg voor de nieuwe grijze Seat die plots kwam opzetten. In het uitkomen van de Villeneuve-chicane werd ik hard op mijn rechts achterwiel getikt met een slip tot gevolg. Ik wist de wagen op de baan te houden maar moest de andere Seat helaas laten voorgaan. Ik begrijp echt niet waarom ik zo laf op het wiel getikt werd door een wagen die zelfs niet in aanmerking kwam voor de titel. In ieder geval was ik blij dat ik geen schade opliep en de wagen rustig kon stationeren in het gesloten wagenpark.”
Na opmaak van de eindbalans werd bevestigd dat de n°45 van Jimmy Adriaenssens, gerund door het Spork Racing Team dé snelste Seat Leon Supercopa is binnen het algemeen klassement van de Belgian Touring Car Series. Opgetekend als eerste Seat Leon Supercopa in het algemeen klassement (3 punten voorsprong op de tweede Leon) kan Jimmy samen met het Spork Racing Team terugblikken op een pracht van een seizoen. Vol goede moed zal het Spork Racing Team in 2011 opnieuw verschijnen met 2 identieke Seat Leon Supercopas en ditmaal eveneens voorzien van een krachtigere motor zodat zij met gelijke wapens kunnen strijden!